تیک عصبی در کودکان

تیک ها را حرکت سریع و مکرر عضلانی می نامند که بر اثر ناراحتی های عصبی و دلشوره ها برای فرد پیش می آید. برای بروز تیک هیچ سن و سالی وجود ندارد. ممکن است این عارضه در کودکی، جوانی و بزرگسالی سراغ فرد بیاید. در نوشته پیش رو در مورد تیک عصبی در کودکان توضیحاتی خواهیم داد. استخدام پرستار کودک نیز می تواند در این زمینه به شما کمک بسیار کنند.

تیک عصبی در کودکان

تیک عصبی در کودکان(Nervous tics of children) مجموعه ای از حرکت ها و جنبش های ماهیچه ای و عضلانی هستند که به صورت ناگهانی، سریع و مداوم رخ داده و تکرار می شود. منشاء تیک عصبی می تواند استرس، حادثه و یا بیماری باشد. البته لازم به ذکر است که این کار به صورت کاملا غیر ارادی و خارج از کنترل صورت می گیرد.

انواع تیک عصبی در کودکان

تیک عصبی در کودکان بر مبنای زمان به دو نوع گذرا و مزمن تقسیم می شوند. تیک های عصبی گذرا عوامل روان شناختی داشته که بعد از بهبود در حالت روانی کودک بهبودی فراهم می گردد.

تیک های مزمن و ریشه دار معمولا پایه عصبی دارند. بیشتر به عملکرد مغز باز می گردد. این تیک ها بیشتر از ۶ماه طول می کشد. نوع تیک های مزمن و گذرا شباهت زیادی به هم دارند. فقط شدت آن بیشتر بوده و کودکان در زمانی که دچار مشکلات روانی نیستند نیز این عارضه را دارند.

علل تیک عصبی در کودکان

در مورد این که علت بوجود آمدن تیک عصبی در کودکان چه می تواند باشد می توان آنرا ترکیبی از عوامل زیستی و محیطی دانست. از جمله عوامل دیگری که در تیک عصبی تاثیر گذار می باشد می توان به وسواس، عوامل ژنتیکی، بیش فعالی، محیط های پرتنش و استرس های مزمن و طولانی نیز اشاره نمود.

در کودکان زمانی که تحت فشار قرار دارند تیک های عصبی خود را نشان می دهند.

تیک های عصبی در بچه ها ممکن است تغییر کرده و حالت آن کاهش یا افزایش یابد. یا علائم دیگری جایگزین آن گردد. معمولا در دوران نوجوانی این تیک ها از بین می رود. اما در برخی موارد که کودک به صورت شدیدتری به این عارضه مبتلاست ممکن است دچار افسردگی و کاهش اعتماد به نفس نیز گردد. در کل می توان عوامل زیر را در تیک عصبی موثر دانست:

عوامل ژنتیکی

تیک عصبی در کودکان ممکن است حالت ژنتیکی داشته باشد. از والدین و یا حتی یکی از بستگان درجه یک به کودک منتقل گردد.

افسردگی

یکی دیگر از عواملی که موجب بروز تیک عصبی در کودکان می شود افسردگی می باشد که خود می تواند دلایل زیادی داشته باشد. البته تشخیص این که علت این عارضه چیست و راه درمان آن به عهده پزشک است.

استرس

استرس خصوصا اگر به صورت طولانی و مزمن باشد تاثیر زیادی در بوجود آمدن تیک عصبی دارد. کودکانی که در محیط مدرسه یا خانه احساس امنیت نکنند بیشتر در معرض  تیک عصبی قرار دارند.

وسواس

از دیگر عواملی که باعث بوجود آمدن تیک عصبی در کودکان می گردد وسواس بیش ازحد نسبت به مسایل دور و بر می باشد. در خیلی از موارد همین وسواس ها در کودک باعث بروز تیک های عصبی به صورت صدا و یا یک حرکت می گردد .

 محیط پرتنش

معمولا محیط های شلوغ و پرتنش یکی دیگر از عوامل بروز استرس در کودکان می باشد به عنوان مثال در مدرسه و یا ایام امتحان ممکن است کودک دچار تیک عصبی گردد.

درمان تیک عصبی در کودکان

همانگونه که قبلا نیز گفته شد تیک های عصبی به دو صورت گذرا و مزمن خود را نشان می دهند که در مورد درمان هر کدام توضیحاتی خواهیم داد.

درمان تیک عصبی گذرا

اینگونه تیک های عصبی همانگونه که از نامشان مشخص می باشد برحسب علت بوجود آمدن می توانند به صورت عادی بعد از مدتی فروکش کرده و از بین بروند. در مورد تیک های گذرا توصیه خاصی نیست. فقط به والدین و اطرافیان کودک توصیه می گردد که از توجه بیش از حد به تیک های کودک ،تذکر مکرر و تحقیر کودک خصوصا در جمع جدا خودداری کنند.

تیک های مزمن

در این مورد بهترین کار مراجعه به پزشک و بررسی مغز و اعصاب کودک توسط متخصص ضروری است. اگر که طبق نظریه پزشکی مشکل مغزی نداشته باشد بهتر است درمان روانپزشکی صورت پذیرد. درمان تیک های مزمن به صورت دارو درمانی و روان درمانی صورت می پذیرد که طول مدت درمان و نوع ومقدار دارو بستگی به تشخیص پزشک معالج دارد.

نکات مهمی که خانواده در مورد تیک عصبی کودک بایستی انجام دهند

این نکات عبارتند از:

• برخورد درست و بدور از تنش با کودک مبتلا به تیک عصبی: بدین معنی که والدین و اطرافیان هرگز به گونه ای رفتار نکنند که کار و عمل آنها باعث ایجاد تنش و اضطراب در کودک شود. همین امر بیشتر موجب بوجود آمدن تیک عصبی در کودک گردد.
• به هیچ وجه کودک خود را در بوجود آمدن تیک عصبی مقصر ندانید. بلکه والدین سعی کنند به کودک اطمینان خاطر دهند که این مسئله مشکل خاصی نیست. قابل برطرف شدن و بهبودی می باشد.
• در صورتی که کودک احتیاج به مراجعه نزد پزشک و یا مشاور دارد با او همراهی کرده و او را به عنوان یک بیمار در نظر نگیرید. بلکه به عنوان شخصی که مشکل قابل حلی دارد با او برخورد کنید.

سخن آخر

در این نوشته ما به بررسی تیک عصبی در کودکان پرداختیم. در صورتی که پزشک معالج دستور دارویی و یا انجام جلسات مشاوره ای را داد والدین سعی کنند در تمامی جلسات کودک را همراهی و او را تشویق به انجام دستورات پزشک کنند.